Zomaar een ochtend
Een kleuter staat met zijn vader te wachten bij school. Het jongetje verveelt zich niet. Hij klimt steeds opnieuw op een muurtje en springt er vanaf. Dan klimt hij door, naar een hogere muur. Hij staat even stil en maakt oogcontact met zijn vader. En opeens… laat hij zich vallen in de armen van zijn vader. Ze draaien samen een rondje en schateren van de lach.
Zo mooi en ontroerend om naar te kijken. Het jongetje durft te springen; hij weet dat zijn vader er is en klaar staat om hem op te vangen.
Durf(de) jij te springen?
#systemischkijken
Foto: Pixabay
